Czy to normalne, aby szczenięta mogły chrapać?

2024 Autor: Olivia Hoover | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 06:51

Bez wątpienia chrapiący szczeniak jest uroczą rzeczą do zobaczenia. Jednakże, podczas gdy wiele szczeniąt - szczególnie poszczególnych ras - chrapie raz na jakiś czas, ciężkie lub chroniczne chrapanie wskazuje na możliwe problemy zdrowotne. Jeśli uważasz, że chrapanie Twojego szczeniaka jest zbyt głośne lub nadmierne, najlepiej jest powiedzieć o tym weterynarzowi, aby wykluczyć poważne problemy zdrowotne.

Twój szczeniak rasy

Szczenięta o szerokich głowach, stosunkowo płaskich twarzach i krótkich pyskach mają fizjologiczne predyspozycje do problemów z oddychaniem i chrapania. Boston terriery, buldogi, chow chows, angielskie spaniele z zabawkami, rasy pekińskie, mopsy i rasy shih tzu pasują do tego opisu i często mają oznaki i objawy zatkanego oddychania. Jeśli twój szczeniak jest jedną z tych ras, skonsultuj się z weterynarzem na temat możliwości poprawy oddychania i zmniejszenia jej chrapania. Twój weterynarz oceni twojego młodego psa na kilka możliwych warunków. Na przykład, zwężone nozdrza lub nozdrza, które zapadają się podczas wdechu, mogą ustąpić po 6 miesiącu życia lub mogą być skorygowane chirurgicznie; podłużne krótkie podniebienie można skrócić chirurgicznie; i wywinięte torebki krtaniowe - naturalnie występujące masy tkanek miękkich w gardle psa, które przyczepiają się zbyt daleko w krtani - można usunąć chirurgicznie.

Szczenięta z nadwagą

Nadwaga lub otyłość przyczynia się do chrapania. Dodatkowa tkanka w gardle zasłania drogi oddechowe, a nadmiar tłuszczu może zwężać drogi oddechowe. Jeśli nie możesz poczuć kręgosłupa i żeber, nie naciskając i nie widząc określonej talii, patrząc na nią z góry, ma dodatkowy tłuszcz. Skonsultuj się z weterynarzem na temat odpowiedniej diety z odpowiednią ilością kalorii dla swojego szczeniaka z nadwagą. Używaj też niewielkich przekąsek do celów szkoleniowych. Ponadto zwiększ aktywność fizyczną swojego szczeniaka, zabierając ją na spacery i do parku, uprawiając aktywne gry, takie jak pobieranie z nią i dostarczanie piłek i innych zabawek, które zachęcają do ruchu. Ona nie tylko przestanie chrapać, będzie szczęśliwsza i zdrowsza, i będzie miała dłuższe życie z lepszą jakością życia.

Alergie i substancje drażniące

Szczenię może wywołać uczucie senności, które powoduje chrapanie, jeśli ma alergie lub jest narażone na działanie czynników drażniących dla środowiska. Za takie mogą być odpowiedzialne alergie pokarmowe na określone mięso, pszenicę, soję, kukurydzę lub inne składniki, a także alergie środowiskowe na sierść, pyłki, kurz, pióra, pleśń, ukąszenia pcheł, tkaniny, produkty pielęgnacyjne lub czyszczące lub inne możliwe alergeny. Poszukaj innych typowych objawów alergii, takich jak swędzenie, katar lub nos, kichanie, ciągłe lizanie, obrzęknięte łapy, wymioty i biegunka. Dym papierosowy i cygarowy, kurz i inne drażniące substancje w otoczeniu szczeniąt mogą być irytujące i problematyczne, nawet bez reakcji alergicznej. Pracuj z weterynarzem, aby dotrzeć do sedna tego, co nęka twojego zwierzaka. Użyje wyłączenia z jedzenia, aby wykryć alergie pokarmowe i możliwe testy skórne lub krwi.

Infekcje

Wszelkiego rodzaju infekcje mogą powodować zatory i inne problemy z oddychaniem, które prowadzą do chrapania. Infekcje wirusowe, w tym przeziębienie, kaszel hodowlany, grypa, adenowirus i wiele innych mogą być źródłem chrapania. Nawet tragiczne infekcje wirusowe, takie jak gruźlica czy distemper psów, są problematyczne. Infekcje bakteryjne i grzybicze - szczególnie w drogach oddechowych - prowadzą również do problemów z oddychaniem i prawdopodobnie do chrapania. Szczenię może mieć również infekcję pasożytniczą, w tym dżdżownice lub inne wewnętrzne robaki, które spędzają część swojego czasu w płucach, sercu lub tchawicy. Zabiegi oczywiście różnią się w zależności od rodzaju infekcji. Opcje zazwyczaj obejmują odpowiednie leki przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze lub przeciwpasożytnicze. Jeśli Twój szczeniak zachoruje na diagnozę i przebieg leczenia, skontaktuj się z lekarzem weterynarii.

Jon Jon Mohrman