Nowe rodzinne drzewo genealogiczne pokazuje, skąd pochodzi twój Mutt

2024 Autor: Olivia Hoover | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 06:51

Jeśli istnieje opcja Ancestry.com dla twojego psa, prawdopodobnie byłbyś zaskoczony tym, co znajdziesz.

Chociaż może nie tak właściwie być w stanie spojrzeć wstecz na przodków psa i odległych krewnych w Internecie, największa analiza DNA psa rzuca trochę światła na to, jak różne rasy psów stały się.

Według artykułu opublikowanego w magazynie Science, około 350 różnych ras psów jest dzisiaj. Każda rasa ma różne cenne cechy i zachowania, ale do tej pory nie było prawie żadnych informacji krążących na temat faktycznego stworzenia każdej rasy. I tu wkraczają Elaine Ostrander i Heidi Parker, genetycy z National Human Genome Research Institute w Maryland.

Kobiety i ich koledzy spędzili ponad 20 lat podróżując do wszystkich zakątków globu uczestnicząc w wystawach psów i współpracując z psimi organizacjami rasowymi, aby zebrać próbki DNA od ponad 1346 psów reprezentujących 161 ras. Chociaż jest to obecnie tylko połowa istniejących ras, jest to ogromne przedsięwzięcie, które napędza środowisko badawcze zwierząt. Robert Wayne, biolog ewolucyjny z University of California w Los Angeles, nazwał projekt "imponującym" i "tour-de-force on evolution breed".

Korzystając ze swoich danych wraz z zebranymi wcześniej próbkami, Parker i Ostrander zbudowali drzewo genealogiczne, porównując 150 000 (z 2,5 miliarda) plamek na genomie każdego psa. Odkryli, że prawie wszystkie rasy, na które patrzyli, należą do jednej z 23 większych kategorii zwanych kladami.

Klady te grupują psy według ich podobnych cech, takich jak te hodowane dla siły - bokserzy, buldogi i bostońskie teriery, a inne dla psów myśliwskich - retrieverów, spanieli i seterów, i tak dalej. Badając i porównując DNA psa z innymi, byli oni w stanie odkryć, jak powstały różne rasy.

Na przykład jeden z najwcześniejszych młodych szczeniąt, mops, dzieli DNA z wieloma klatkami, co oznacza, że od dawna był używany do zmniejszania innych ras. Parker używa tego wyjaśnienia, dlaczego DNA mopsa występuje w wielu innych małych genomach psa.

Ciężka praca kobiet pomoże również lekarzom weterynarii w łatwym rozpoznaniu możliwych problemów genetycznych, ponieważ mogą oni teraz zobaczyć, z którymi rasami pies jest ściśle związany. Były czasy, kiedy pewna choroba uważała, że dotyczy tylko pewnej rasy, była niewytłumaczalnie obecna u psa innej rodziny. Lekarze weterynarii wiedzą, że dzieje się tak dzięki wspólnym przodkom różnych ras.

Podczas gdy odkrycia Ostrnera i Parkera są niesamowicie zdumiewające, obie kobiety podkreślają, że projekt jest tylko w połowie drogi i że "w żadnym wypadku nie robimy".