Pracownia, która potknęła się na drodze USA w bestsellerowej "Podróży z Casey" odchodzi

Wideo: Pracownia, która potknęła się na drodze USA w bestsellerowej "Podróży z Casey" odchodzi

Wideo: ОДАРЕННЫЙ ПРОФЕССОР РАСКРЫВАЕТ ПРЕСТУПЛЕНИЯ! - ВОСКРЕСЕНСКИЙ - Детектив - ПРЕМЬЕРА 2023 HD 2024, Kwiecień

2024 Autor: Olivia Hoover | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 06:51

W wieku dziewięciu lat mieszanka Labrador Casey i jego ludzki Benoit Denizet-Lewis wyruszyli na wycieczkę po Stanach Zjednoczonych w wynajętym mieszkaniu RV - i po drodze obserwują intymne związki ludzi ze swoimi psami. Z przykrością informujemy, że wczoraj, 15 maja, Casey zmarł w wieku trzynastu lat.

W kraju o najwyższych wskaźnikach posiadania psów nie brakowało ciekawych opowieści do opowiedzenia i przygód, które można spotkać na drodze. Po wielu miesiącach spędzonych ze swoim pisarzem z New York Times, Casey był świadkiem wszystkich dziwnych ludzi i ich szczeniąt.

Para spotkała się z bezdomnymi nastolatkami i ich najlepszymi psimi przyjaciółmi w Waszyngtonie, polubiła parki psów na Manhattanie, zrobiła kilka skoków do doku na Florydzie, a nawet została w łóżku w kształcie Beagle w Idaho - wszystko to udokumentowane najlepiej sprzedająca się książka, Podróżuje z Casey.

Casey zaprzyjaźnił się z wieloma wspaniałymi ludźmi i ich równie niesamowitymi psami, i był "otoczony przez niektórych swoich ulubionych ludzi" aż do samego końca. Denizet-Lewis opublikował dziś rano na stronie Travels With Casey na Facebooku:

Mam dziś ciężkie serce, ale także wdzięczność. Wdzięczność, że miałem przywilej dzielenia większości mojego dorosłego życia z moim psem, Casey. Musiałem wczoraj spać Casey, po nagłym wystąpieniu bardzo poważnych objawów. […] Jego ogon merdał kilkakrotnie i pocałował nas. Miał 13 lat. Był dobrym chłopcem.

Przez lata dzieli się także kolekcją zdjęć Casey, dodając, że "W tym tygodniu nie chciałbym niczego więcej, jak tylko ta strona jest świętem jego życia i ducha".

Człowieka, który bardzo kocha swojego psa, Denizet-Lewis jest zrozumiale dotknięty smutkiem, ale ma zamiar sprawić, by pamięć tego słodkiego psa była szczęśliwa.

Myślałem, że będę już musiał się pożegnać, aby podziękować mu za to, że mnie kocha, za wyzwanie, za uratowanie mnie, za odzwierciedlenie mojego życia z powrotem dla mnie. Casey widziała mnie jak najlepiej i zbyt często w najgorszym. Ale on się trzymał. Warknął, uśmiechnął się, pocałował, westchnął, gonił - i jeszcze raz szczekał, na wypadek gdyby wszyscy w zasięgu słuchu spudłowali za pierwszym razem. Był kochany. Jestem wdzięczny, że mogłem mu to powiedzieć.