In Memory Of Ray, The Little Brown Vicktory Dog
Olivia Hoover | Redaktor | E-mail
Wideo: In Memory Of Ray, The Little Brown Vicktory Dog
2024 Autor: Olivia Hoover | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 06:51
Jednym z Siedmiu Świętych Rytuałów Plemion Siuksów Lakota jest Wanagi Wicagluha lub Utrzymywanie Ducha. Lakota wierzy, że dusze zmarłych pozostają blisko rodziny przez rok po śmierci. W tym czasie rodzina aktywnie opłakuje ich stratę. Pod koniec roku odbywa się uroczysta uczta, a rodzina sponsoruje "darowiznę" na cześć utraconej ukochanej osoby. Opowiada się historie, aby pamiętać wszystko, co było najlepsze w sprawie zmarłego. Prezenty są przekazywane wszystkim, którzy uczęszczają.
Rok temu straciłem mojego psa-psa, Raya, Vicktory Dog. Jego śmierć była nagła i szokująca. Od tego czasu odczuwałem ciężar i smutek. Dzisiaj kończę rok formalnego rozpaczy. I na jego cześć podzielę się moją opowieścią o małym brązowym psie. Nie walczącego psa. Nie jest ofiarą najbardziej osławionego pierścienia bojowego w Ameryce. Po prostu głupkowaty, głupi pies, który stał się sercem mojej rodziny.
Spotkałem się z Rayem w głównej siedzibie DogTown. Zatrzymałem się, żeby odebrać receptę na mojego psa biurowego. Opiekunowie psów często przywozili do HQ nieśmiałe lub przerażone psy, aby wchodzić w interakcje z odwiedzającymi i wolontariuszami, więc nie było niczym niezwykłym, gdy kręcili się po holu. Kiedy czekałem na swoją kolejkę przy kontuarze, odwróciłem się i zobaczyłem kilku opiekunów skupionych wokół małego brązowego psa. Oczywiście musiałem przejść i poznać tę przystojną małą kieszeń, Pittie. Ukląkłem na podłodze i Ray podszedł do mnie. Usiadł na moich kolanach i zakochałem się. Było coś w tym chłopaku, który tak bardzo kochał ludzi. Miał w oczach trochę blasku diabła i zawsze byłem frajerem dla złych chłopców.
Kevin i ja postanowiliśmy zabrać Raya na psa projektowego, aby pomógł mu zdobyć certyfikat Canine Good Citizenship, aby mógł wreszcie wrócić do domu do własnej rodziny. Obaj czuliśmy, że ten głupi mały pies zasługuje na szansę na przyjęcie. Chcieliśmy wiedzieć, że pewnego dnia będzie mógł spać na kanapie i mieć powiększenie własnego podwórka. Wiedzieliśmy, że każdy, kto go spotka, który widział jego żądzę życia, skończyłby dla niego. Gdzieś w tygodniach i miesiącach, w których spędzaliśmy z nim pracę, sami padliśmy ofiarą jego uroków. Celem nadal było pomaganie Rayowi uzyskać jego CGC, ale teraz plan gry się zmienił. Już stał się częścią naszej rodziny i chcieliśmy być tym, który dał mu życie, na które zasłużył.
Jego trener, Kevin i ja usiedliśmy i opracowaliśmy plan działania. To od nas zależy, w jaki sposób zmotywować Raya do WANT, aby podążać za naszym przykładem. Awaria nigdy nie była jego … … była nasza. Nie znaleźliśmy jeszcze sposobu, by robić to, co jest dla nas bardziej satysfakcjonujące niż robienie rzeczy po swojemu.
Źródło: Justyne Moore
W końcu odkryliśmy klucz, Ray przeszedł test Canine Good Citizenship i złożyliśmy wniosek o jego przyjęcie. Sąd postawił pewne rygorystyczne wymagania dotyczące adopcji psa Vicktory. Kevin i ja musieliśmy mieć federalne kontrole, nasz dom musiał mieć sześcienne ogrodzenie i musieliśmy mieć ubezpieczenie od odpowiedzialności. Jeszcze bardziej zniechęcający był fakt, że sanktuarium zgodziło się nie przyjmować żadnego z VDogów do hrabstwa, w którym mieszkaliśmy. Gdybyśmy chcieli adoptować Ray, musielibyśmy się przeprowadzić. Tak zrobiliśmy, przez granicę państwową do Arizony.
Źródło: Justyne Moore
Zabraliśmy naszego małego, niegrzecznego, brązowego psa do domu. Po 6-miesięcznej karierze sądowej, wszyscy podpisaliśmy dokumenty adopcyjne, w tym Ray, który wydrukował papierkową robotę wraz z nami.
Nigdy nie czułem się tak, jakby Ray był po prostu naszym psem. Od samego początku pokazywał, że był kimś więcej niż tylko zwierzakiem. Czuł się tak, jakby miał misję spotkania i dotknięcia jak największej liczby osób. Kiedy jedlibyśmy lunch na pokładzie przy sanktuarium, on uważnie obserwował ludzi wychodzących na miejsce. Wstał, jego uszy opadły, a jego ogon zacząłby niepewnie machać na boki. Jego tęsknota wyrażała ludzi na nowo. Jestem na wieki wdzięczny za wszystkich ludzi, którzy podłożyli swoje talerze, aby przyszli i dali mu poklepać i dobre słowo.
Około 11.00 tej nocy zadzwonił nasz telefon. Kiedy spojrzałem na identyfikator dzwoniącego i zobaczyłem, że jest to klinika, wiedziałem, że nie będzie dobrze. Ray wylał skrzep i zmarł prawie natychmiast. Moje poczucie straty było natychmiastowe i przytłaczające. Rozumiem indiańską tradycję ścinania włosów, gdy umiera bliscy. Potrzebny jest gest, który fizycznie wyświetla twój ból światu.
W służbie pośrednictwa Ray'a brało udział więcej osób, niż mogłem zliczyć. Nasz mały brązowy pies wywarł wpływ na tak wielu ludzi i chcieli nam pomóc uhonorować jego odejście. Nawet dzisiaj ludzie zatrzymują się, by odwiedzić jego miejsce odpoczynku. Mogę ich nie widzieć, ale wiem, że tam byli, ponieważ na jego znaczniku są nowe kamienie pamięci. Jedną z naszych tradycji jest położyć mały kamień lub inną pamiątkę za każdym razem, gdy odwiedzamy zmarłego towarzysza.
Dziedzictwem Raya było pokazać światu, że był ofiarą, a nie sprawcą. Biorąc pod uwagę wybór, zawsze wolałby wygodę walki. Jego krótkie życie pomogło na zawsze poprawić życie Pit Bulli, a zwłaszcza psów walczących w całym kraju.
Na cześć Raya, sklep CafePress został skonfigurowany, aby pomóc w zebraniu funduszy na inne akcje ratunkowe typu Pit Bull Terrier. Wszystkie zyski zostaną równomiernie podzielone między Best Friends Animal Society, w którym Ray po raz pierwszy znalazł miłość i delikatną rękę, Lucas County Pit Crew, organizacja odpowiedzialna za uratowanie swojej siostry Turtle i brata Bosco, Jasmine's House Rescue, która faktycznie przyciągnęła i nawiązała współpracę z siecią Turtle, ColoRADogs, gdzie adoptowano jego brata Bubbę i Dogs Deserve Better, grupę, która uhonorowała wszystkie psy Vicktory, sadząc drzewa pamięci.
Mój rok żałoby się skończył. Już czas by ruszyć dalej. RIP mój niegrzeczny mały chłopiec. Zaczekaj na mnie na moście. Wiem, że cię zobaczę, odsuń uszy, ogon szaleje szaleńczo, uśmiechając się do tego niewiarygodnego uśmiechu, tak szczęśliwy, że znów mnie widzi.
Wyróżniony obraz przez Sylvia Elzafon
Zalecana:
W Honor Of Vicktory Dog Lance: Gone But Never Forgotten
Lance pokazał, co potrafi miłość.
Vicktory Dog, który uwielbiał uściski i przejażdżki wózkiem golfowym, przepadł
Opuścił ten świat otoczony miłością.
Cherry The Vicktory Dog właśnie dostał szczeniaka i ich miłość sprawi, że twój dzień
Jeden z byłych psów walczących Michaela Vicka właśnie dostał najsłodszą młodszą siostrę.
Ray J i księżniczka Love Shell Out Big Bucks, aby zapisać ich Little Pooch
Biedactwo!
Green Power Goes Brown With Dog Poo Poo Powered Appliances
Kup, wygraj i włączaj! Projekt koncepcyjny polega na przekształceniu psiej kupy w moc, która napędza urządzenia gospodarstwa domowego.