Dziennik uzależnionego od mopsa

2024 Autor: Olivia Hoover | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-11 23:43

Drogi pamiętniku,

16:30: Mniej więcej w tym czasie słońce staje się pomarańczowo-żółte. Na telewizorze wyświetlają się zwiastuny nadchodzących najważniejszych wiadomości.

Mój brzuch zaczyna dudnić. No cóż, (montaż Dirty Dancing):

Chciałem ci powiedzieć, jaMam takie uczucie, które nie ustąpi. Patrzę na ten worek karmy dla psów i fantazjuję, jesteś dziś moja. Teraz mam cię w moich celach …

Dzięki tym oczom HANGRY, Jedno spojrzenie na ciebie i nie mogę się ukryć Mam oczy HANGRY …

1640:

Możesz określić, kiedy pojawiają się pierwsze oznaki zawieszenia. Moje typowe objawy? Różni się w zależności od pory dnia. Poranki Jestem rozrzutny. Będę krążył wokół łóżka i siadałam pod poduszkami mojego rodzica i czekałam na idealny moment, aby rzucić się. Ale widzicie, te popołudnia, cały dzień czekam i poruszam się w tej chwili.

- The Stare Down: Moje oczy stają się laserowymi wskaźnikami płonącymi w twojej duszy.

- Sneezing Pasuje: Jestem prawie pewien, że mam alergię na jedzenie. To jest w mojej genetyce. Tak więc, kiedy jestem zbyt podekscytowany, nie mogę kontrolować mojego pyska z powodu konwulsji. Nawet polizam twarz po kichanie, więc mogę złapać moje rozpylone boogie jako lekką przekąskę.

- Licking of Lips: Bądźmy prawdziwi, liżę ślinka. Myśl o kolacji powoduje, że zaczynam się ślinić. Mój język zmienia się w Miley Cyrus na czerwonym dywanie.

- Grunts & Whining: Tak, chciałbym ser z moim WHINE! Znasz tę scenę z Little Shop of Horrors? FEED ME SEYMOUR! To ja. Dymi z chrząknięć i denerwujących okrzyków. Czekanie na jedzenie to tortury.

Tempo: Zmieniam się w spacerowicza w centrum handlowym. W górę i w dół korytarza idę. Tam i z powrotem. Moje małe łapy idą dotknij stuknij. Tam i z powrotem. Napięcie mojej psiej potrawy jest lepsze niż jakąkolwiek weekendową wyprzedaż w Macy's.

17:00:

Wtedy nadchodzi wielka chwila. Moja mama otwiera pojemnik na karmę dla psów i nalewa mi miskę do miski. (Mówię "czupur", ale zawsze mogę sobie z tym poradzić) Uwaga. Ma.) Dźwięk ćwierkania uderzającego w metalową miskę przesyła mi dreszcze, tak jak to jest nowo wydana piosenka Adele, która po raz pierwszy pojawia się w radiu.

5: 01-5: 02:

Czerń.

5:03 PM:

Kiedy budzę się z mej ekstazy, zaczynam depresję. Moja miska jest pusta. Stało się to tak szybko. Muszę złapać oddech - odwrotne kichnięcia są najgorsze!

5:05 PM: Włączyłem mój plan, by uzyskać deser. U psa mówi to o skrawkach stołu i okruchach. Mama czasami "przypadkowo" upuszcza ukąszenia jej obiadu na podłogę (mrugnięcie). Nasza próżnia jest obecnie w szafie zbierającej kurz. Potrafię sobie z tym poradzić juuust w porządku.

Resztę nocy przeniesie moją śpiączkę do jedzenia na kanapę i zaoszczędzę energii, gdy na jutro rano powróci zapaśnictwo. 5:30 nadejdzie szybko i z dumą budzę rodziców przed ich alarmem. Śpisz, kiedy jestem zajęty? Myślę, że nie.

Pugs & Licks,

buźiaki

Otis