Dlaczego adopcja psa nigdy nie była "opcją" dla mnie

2024 Autor: Olivia Hoover | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-11 23:43

Adoptowanie psa nigdy nie było dla mnie opcją, ponieważ zawsze wiedziałem, kiedy nadejdzie czas, to nie byłby wybór - zawsze był to jedyny sposób, w jaki mógłbym dać psu dom.

Pamiętam, jak po raz pierwszy spotkałem się z moją ukochaną doksie młodą Andromedą (lub jak ją lubię nazywać Weird Wiener, ona jest Jamnikiem, po prostu idź z tym). Weszłam przed furgonetkę z wózkiem socjalnym przed Petco, zobaczyłam swoją futrzastą twarz szczeniaka, która wpatrywała się we mnie zza szklanej przegrody i natychmiast poczuła łączność. Kiedy ochotniczka zabrała ją, bym mogła ją przytrzymać, spojrzała na mnie, merdając ogonem i delikatnie polizała podbródek.

Każdy ma ten pierwszy moment ze swoim szczenięciem, ale ze mną, to głęboko odbite. "Kto dałby temu szczeniakowi?" Pomyślałem. "Kto mógłby?"

Powodem tego było po prostu dlatego, że w pewnym sensie jestem ludzką ratunek. Jestem adoptowany.

Autor jako małe dziecko

Zawsze czułem szczególny rodzaj więzi ze szczeniętami w schroniskach i ratach, głównie dlatego, że identyfikuję się z ich sytuacją. Urodziłem się w Korei Południowej, natychmiast po urodzeniu stanąłem pod opieką państwa. Chociaż nie trafiłem do sierocińca, zostałem umieszczony w pieczy zastępczej. Stamtąd zostałem adoptowany i przyjechałem do Stanów Zjednoczonych, kiedy byłem nieśmiały przez rok.

Andi (następnie Josie) jako szczeniak, który został wymieniony do adopcji

Chociaż miałem szczęśliwe, białe dzieciństwo w dzieciństwie z pikiety, zawsze, gdy masz takie zakłócenia w swoim życiu, bez względu na wiek, zawsze pojawia się nędzna, tandetna myśl z tyłu głowy: "Dlaczego nie chciałem?"

To nie jest strona litości, to po prostu emocjonalna prawda. I bez względu na to, jak dobrze się dostosowujesz, ma to wpływ na sposób, w jaki postrzegasz świat, szczególnie jeśli chodzi o schronienie zwierząt. W nich widzisz siebie.

Połączenie to jest uznawane przez różne organizacje zajmujące się terapią zwierząt domowych i ratownicze w całym kraju. Zainicjowano programy mające na celu połączenie dzieci zastępczych i adoptowanych z ich odpowiednikami w schroniskach. Różne programy ratowania zwierząt uczestniczą w programach skierowanych specjalnie do dzieci w systemie ze względu na udokumentowane pozytywne efekty, jakie zwierzęta domowe mają na młodych ludziach.

Dawne przybrane dzieci mówiły o korzyściach, jakie przynosi im terapia wspomagana przez zwierzęta. Jeśli chodzi o dzieci adoptowane, według badań z 2008 r. Opublikowanych w Journal of International Society for Anthrozoology:

Dla dziecka w nowym domu, prawdopodobnie w nowym kraju, ta bezwarunkowa miłość [zwierzęcia domowego] może rzeczywiście zapewnić wspaniałe poczucie bezpieczeństwa. Niewinność zarówno psa, jak i dziecka tworzy więź, która nie wymaga żadnych słów między nimi. W przypadku dzieci, które nie mówią językiem swoich przybranych rodziców, pies może zapewnić możliwość przemawiania do czegoś, co "rozumie" wszystko, co mówią - i nie zadaje żadnych pytań, ani nie stawia wymagań.

Mówiąc o programie Pets as Pals prowadzonym przez The Haven Animal Care Shelter w Teksasie, przybrana i adoptowana matka Susan skomentowała Lubbock Online:

Dzieciaki naprawdę kochają zwierzęta. [Pieszcząc zwierzęta] pomaga im nauczyć się więzi i wyrażać miłość. Moja najstarsza dwójka odeszła … na terapię, ponieważ mieli 1 i 3 lata i naprawdę zrobiła na nich różnicę.

Często rodziny adoptowane i zastępcze wyglądają tak, by obejmowały zwierzęta domowe, gdy dzieci wkraczają w ich życie. Badanie Journal of Marital i Family Therapy wykazało, że wiele rodzin celowo adoptowało zwierzaka, gdy adoptowało dziecko, więc byłoby równoległe doświadczenie, z którym dziecko będzie się wiązało.

Niezależnie od powodu, wiedziałem, kiedy zobaczyłem tego czarno-brązowego 3-miesięcznego szczeniaka, przewiezionego z Tennessee na oszałamiające ulice Nowego Jorku, po prostu chciała mieć dom. Więc dokonałem najłatwiejszego wyboru w moim życiu: dałem jej jedną.