Dog History 101: Oś czasu ubierania psów

2024 Autor: Olivia Hoover | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 06:51

Pewnego dnia zauważyłem parę ludzi idących w pobliżu mojego malutkiego psa. Szczeniak był słodki, pewny, z tym małym entuzjazmem w kroku, ale to nie jej odbicie odbijało się w moich oczach. Nie? Nie. To, co przykuło moją uwagę, to fakt, że nosiła sukienka.

Nie uważamy tego za coś, co moglibyśmy nazwać "praktycznym" produktem wierzchnim. Cienka tkanina nie zapewniała zbyt wiele ciepła i na pewno nie robiła jej żadnej przysługi. (Hej, wszyscy już tam byliśmy.) Ubranie było nawet klejnotami, a także z plisowaną spódnicą. Szczeniak nie wyglądał na zaniepokojonego i pojechała dalej. (Uwaga: pies przedstawiony poniżej nie jest psem opisanym tutaj, ale oba są równie wspaniałe).

Być może zastanawiałeś się, podobnie jak w przypadku czterech moich "nagich" psów u mojego boku, jaki był cel tego wyboru szafy. Wiem, że nigdy nie ubieraliśmy moich psów z dzieciństwa w takie dziewiątki, więc o co chodzi?

Te zamyślone ciekawostki sprawiły, że myślałem. Kiedy ubierały się psy? rzecz?

Trudno mnie zaskoczyć, jeśli chodzi o to, co właściciele psów zrobią dla (lub do) ich najlepszych przyjaciół, ale z pewnością byłem zaskoczony po nieformalnych badaniach. O dziwo, istnieje rażący brak informacji eksperckich. Jednak kilku ciekawskich blogerów doggie zgłębiło to zjawisko. Jednym z nich jest Montecristo z Montecristo Travels. Jest psem, ale pisze zaskakująco dobrze, biorąc pod uwagę jego brak przeciwstawnych kciuków.

Montecristo podejrzewa, że psy były naszymi towarzyszami przez co najmniej 12 000 lat. ZA CNN Artykuł twierdzi, że zaczął się aż 32 000 lat temu, choć szacunek ten nie jest pozbawiony kontrowersji. Powiedzmy, że spędziliśmy długi czas z naszymi czworonożnymi przyjaciółmi.

Dlatego też uważamy, że "ozdabialiśmy" psy prawie tak długo. Nie mam na myśli swetrów, bluz ani tutusa - nie, nic z tego. Obroże były oczywiście pierwszą modą psów. Prześledzić czas starożytnych Egipcjan, którzy byli znani miłośnicy kotów, ale także czcili psy jako myśliwych, opiekunów i opiekunów w domu.

Kołnierze pojawiły się jako narzędzia treningu i powściągliwości, a także symbole statusu na wysokości cywilizacji. Ale były też pięknymi dziełami sztuki. Skórzany kołnierzyk poniżej był prawdopodobnie jednym z dwóch odkrytych przez francuskiego odkrywcę Victora Loreta i przedstawia raczej szczegółowe sceny myśliwskie, a także imię psa, Tantanuit.

Kombinacja obroży i smyczy szybko stała się normą. Często były wykonane ze skóry i różnych metali, z wytłoczonymi pięknymi wzorami, a czasem zdobione złotymi i kolorowymi kamieniami. Jeśli nie znasz historii psa-stróża z Pompei, który zginął po erupcji Wezuwiusza, zapewnia on unikalny wgląd.

Po przykuty łańcuchem na jego własność jako obrońca domu, psie wgłębienie w ziemi z 79 A.D. zostało odkryte przez archeologów, którzy stworzyli gipsową formę ciała. Po odlaniu światło podczerwone ujawniło, że pies miał na sobie obrożę z brązowym kołnierzem, na której widniała historia o tym, jak pies uratował swojego człowieka przed atakiem wilków.

Artysta z Nowego Jorku Allan Mccollum odlewał repliki z włókna szklanego psa, które zostały odtworzone w 1991 roku.

Około 46-44 roku pne Juliusz Cezar musiał nawet złożyć reprymendę obywatelom za poświęcenie większej uwagi swoim psom niż ich dzieciom!

Zgodnie z książką Cynthia Branigan z 2004 roku Panowanie GreyhoundaLudwik XI chwalił się paczką kilkudziesięciu chartów. Zdobił swojego ulubionego szczeniaka, Cher Ami ("Dear Friend") w solidnym złotym kołnierzu pokrytym rubinami. Inne królewskie kły otrzymywały obroże inkrustowane diamentami, wytłoczone epitafiami i opowieściami lub zawieszone małymi dzwoneczkami.

Kiedy akt ubierania psów w ubraniach zyskał popularność, nie było "psich swetrów" ani "kurtek dla psów" czy psów. Psy należące do rodziny królewskiej były czasami ubrane w zminiaturyzowane ludzkie stroje, jak ubrany w tutu pies na ulicy sąsiada. Montecristo pisze:

W 1833 roku w Wielkiej Brytanii księżniczka Victoria napisała o swoim spanielu, że "ubrała drogiego słodkiego małego Dasha w szkarłatną kurtkę i niebieskie spodnie". W rzeczywistości smak zwierzęcej mody w XIX wieku przekształcił się w rentowny przemysł wytwórczy.

Dalej zauważa specyficzne zwykłe ubrania noszone przez psy w XIX wieku, jak twierdzi Paul Mégnin Nos Chiens, "Nasze psy". Obejmowały one "kostiumy" na popołudniowe wizyty, stroje wieczorowe, podróże i plażę. PLAŻA.

Od Nos Chiens:

Nasze szykowne pieski mają specjalny strój kąpielowy - w niebieskim prążkowanym kolorze z marynarskim kołnierzem obszytym na biało z haftowanymi kotwami w każdym z rogów; i po jednej ze stron wyszywane złotem, nazwa plaży-Cabourg lub Trouville.

Tymczasem mam szczęście, jeśli mój top i dół bikini pasują do siebie.

Późniejsi eksperci, tacy jak Alfred Barbou w swojej książce, Le Chien: Son histoire, per exploit, ses aventures"Pies: jego historia, jej osiągnięcia, przygody" wyjaśnia, że haftowane płaszcze, podróżne płaszcze, jedwabne kurtki i suknie herbaciane były normą.Barbou i inni autorzy tego czasu zgodzili się również, że zużycie zimowe było konieczne i oczekiwane.

Tutaj jesteśmy pod koniec 19 wieku z psami, które nie zostaną przyłapane martwe bez ich podróżujących peleryn, wraz z małą kieszonką na bilet kolejowy. Nie stanowi to problemu, ale gdy ludzie zaczęli uważać na dobrostan zwierząt, pojawiły się krytyki nazewnictwa nadmiernych strojów potencjalnie szkodliwych dla zwierząt domowych.

Psy używają swoich ciał do komunikowania się, a odzież, która je hamuje, może być niepraktyczna i niewygodna. Królewskie Towarzystwo Zapobiegania Okrucieństwu wobec Zwierząt (RSPCA) oświadczyło tylko minione święta Bożego Narodzenia:

Jeśli zaczniemy zasypywać [tymi zachowaniami komunikacyjnymi], to bardzo utrudnia to [psom] komunikowanie się z nami i innymi psami. Ogólnym stanowiskiem RSPCA nie jest stawianie kostiumów na psach. Organizacja dobroczynna na rzecz dobrostanu zwierząt ostrzega, że w niektórych przypadkach mogą istnieć podstawy do wniesienia oskarżenia, jeżeli zwierzęta są zmuszane do noszenia ubrań, które mogłyby zostać uznane za szkodliwe.

Organizacja jednak zatwierdziła stosowanie odzieży u starszych psów i młodszych psów, które są chore, lub które mają krótsze płaszcze, które nie są przystosowane do niskich temperatur.