Zapobieganie Canine Dental Disease

2024 Autor: Olivia Hoover | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 06:51

Ważne jest, aby właściwie dbać o swoich przyjaciół. Według American Veterinary Dental Society, ponad 80 procent psów rozwinie chorobę przyzębia, najczęstszą formę psiej choroby zębów, w wieku 3 lat. Weterynarze kategoryzują ciężkość chorób przyzębia w stopniach od łagodnego do ciężkiego. Wszyscy rodzice zwierząt domowych powinni zrozumieć etapy choroby psów psowatych, a także środki zapobiegawcze, aby chronić perłowe białe perły.

O chorobie przyzębia

"Choroba przyzębia" jest szerokim terminem używanym do opisu stanu zapalnego i / lub infekcji dziąseł i innych tkanek otaczających zęby Twojego psa. Choroba występuje, gdy bakterie gromadzą się w jamie ustnej i tworzą płytkę nazębną. Płytka w końcu twardnieje na kamień nazębny, powszechnie znany jako kamień nazębny i przylega do zębów. W przypadku pozostawienia bez leczenia tablica rozprzestrzenia się pod linią dziąseł i ostatecznie uszkadza dziąsła i tkankę miękką, jak również sam ząb. Małe rasy lub zabawki, takie jak teriery Yorkshire i pudle z zabawkami, a także brachycefaliczne ("krótkowłose") rasy, takie jak mopsy i boston terriery, są bardziej zagrożone rozwojem choroby przyzębia. Wynika to z faktu, że ich płaski kształt twarzy zazwyczaj prowadzi do przeludnienia zębów.

Klasa pierwsza - Pierwsza lub łagodna choroba przyzębia charakteryzuje się lekko zapalnie obrzękniętymi czerwonymi dziąsłami i lekką powłoką z białego lub żółtego kamienia nazębnego na jednym lub więcej zębów. Weterynaryjne czyszczenie zębów i regularna higiena jamy ustnej w domu mogą leczyć i odwracać chorobę przyzębia na tym wczesnym etapie.

Stopień drugi - Stopień drugi to umiarkowana choroba z charakterystycznymi zaczerwienionymi, zapalnymi dziąsłami, które mogą krwawić podczas sondowania, recesji dziąseł, zwiększonej akumulacji płytki nazębnej i początkiem nieświeżego oddechu. Możesz zauważyć cienką czerwoną linię, w której twoje zęby psa stykają się z dziąsłami.

Klasa 3 - Ciężka choroba przyzębia nosi oznaczenie stopnia trzeciego. W tym momencie twój pies może odczuwać odczuwalny ból i mieć problemy z żuciem jedzenia. Gruby kamień nazębny pokrywa mu zęby, a dziąsła są wiśniowo czerwone i opuchnięte. Wewnętrznie bakterie osłabiają jego zęby, więzadła, a nawet szczęki, a nieświeży oddech jest zawsze obecny na zewnątrz. Na tym etapie konieczne jest profesjonalne czyszczenie w ciągu najbliższych 30 dni. Klasa 4 - Najbardziej zaawansowanym stadium choroby przyzębia są krwawe dziąsła, często z otwartymi owrzodzeniami lub wrzodami, ropą wzdłuż linii dziąseł oraz ciężkim kamieniem nazębnym i płytką nazębną. Na tym etapie bakterie z ust psa rozprzestrzeniają się w jego ciele poprzez krwioobieg, co prowadzi do choroby, infekcji, a nawet uszkodzenia narządów. Psy, u których zdiagnozowano chorobę przyzębia stopnia 4. często tracą część, wiele lub wszystkie zęby od uszkodzeń.

Działania zapobiegawcze

Szczotkowanie - Zacznij szczotkować zęby swojego przyjaciela codziennie miękką szczoteczką i bezpieczną dla psów pastą do zębów, gdy jest szczeniakiem, i kontynuuj tę procedurę pielęgnacji jamy ustnej przez całe życie, aby utrzymać zdrowe zęby i dziąsła.

Sprawdź - Coroczne badania dentystyczne u weterynarza są ważne dla wszystkich psów, ale wymagana jest dodatkowa czujność u właścicieli ras brachycefalicznych lub psów z istniejącymi problemami stomatologicznymi.

Dental Chews - Jako dodatkową ochronę, którą twój pupil pokocha, możesz zaoferować mu smaczną, codzienną ucztę, która spełnia podwójne obowiązki, promując zdrowie zębów. Jednym z najbardziej popularnych produktów jest Greenies Dental Chews - niskotłuszczowe, wolne od środków chemicznych żucie, które występuje w różnych rozmiarach *, aby pasowało do Twojego konkretnego psa. Kształt i tekstura dentystycznych żujących, takich jak Greenies, skutecznie oczyszcza powierzchnię zębów, podobnie jak szczoteczka do zębów.

* Ważne jest, aby każdy przepis na żucie (dentystyczny lub inny), jaki podałeś swojemu psu, był odpowiedni zarówno pod względem wielkości, jak i wysokiej strawności, aby zmniejszyć ryzyko udławienia.

Autor: Niels Ingvar