Dlaczego mój mąż i ja postanowiliśmy nie znaleźć naszego psa rasy

2024 Autor: Olivia Hoover | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 06:51

Pamiętam, kiedy pierwszy raz zobaczyłem naszego psa, Milesa. Mój mąż i ja natknęliśmy się na imprezę ratunkową w lokalnym centrum handlowym. Podszedłem do pióra, gdzie szczenięta skakały po sobie i piszczały z zachwytu.

Jasno zabarwiony pies z brązowymi plamami i ostrym ogonem wpadł mi w oko. Szarpał ucho swojego rodzeństwa.

"Podnieś to!"

Wskazałem na Milesa, a mój mąż sięgnął po pióro szczeniąt, aby go złapać. Szczeniak drgnął i poruszył się jak dziki człowiek. Kiedy jego pyszczek zbliżył się do twarzy mego męża, szczeniak pociągnął nosem, a potem olbrzymiego lizaka. Mój mąż rozpromienił się z rozkoszy.

"On jest słodki, prawda?" Kobieta z organizacji ratowania zwierząt zbliżyła się do nas ze spinaczem w ręku.

Powiedziała nam, że Miles został znaleziony w pudełku po butach na kopcu miotacza boiska baseballowego w Teksasie. Miał 8 tygodni. Nie byli całkowicie pewni swojej rasy, ale uważali, że jest to mieszanka australijskiego pasterza / golden retriever.

Podpisaliśmy kilka dokumentów, a Miles był nasz.

Przez cały okres szczenięcia Milesa badaliśmy wiele artykułów i czytaliśmy kilka książek o cechach charakteru zarówno golden retrieverów, jak i australijskich pasterzy. Gdy Miles dorósł i skończył 1-latek, zaczęliśmy zauważać, że nie tylko nie wyglądał jak złoty / australijski mix, ale też nie zachowywał się tak jak on. Miles był szalenie energiczny. Był na uboczu. Był sprytny jak bicz. Zaczęliśmy zdawać sobie sprawę, że organizacja ratunkowa domyśliła się o rasie Milesa i naprawdę nie wiedzieliśmy, kim on jest.

Do dnia dzisiejszego, kiedy zabieramy Mile na spacery, nieznajomi często pytają, jakim jest on psem. Uśmiechamy się i mówimy "uroczy!" zanim przejdziemy do szczegółów o tym, jak naprawdę nie wiemy.

Zawsze spotykamy się z zamieszaniem. Ludzie mówią nam, żeby kupić jeden z tych zestawów DNA online i przetestować go. Każdy ma przypuszczenia co do rasy Milesa. Słyszeliśmy, spaniel z Bretanii. Słyszeliśmy beagle. Usłyszeliśmy psa. Usłyszeliśmy catahoola. Słyszeliśmy to wszystko i nie obchodzi nas to.

Rasa Milesa nie ma dla nas znaczenia. Tak, jestem pewien, że to pomogłoby nam wgłębić się w jego zachowanie. Może nam pomóc zrozumieć Miles w jakiś inny sposób, ale nie musimy znać jego rasy - ponieważ kochamy go takim, jaki jest. Jest częścią naszej rodziny i mamy łagodną (totalną) obsesję na jego punkcie! Ma nawet własny Instagram!

Post udostępniony przez Miles The Rescue (@milesthepup_) on

Znajomość jego rasy może teraz doprowadzić nas do przeczytania i poznania tych ras i zobaczyć działania i zachowania Milesa w innym świetle. To może skomplikować rzeczy. I jesteśmy szczęśliwą rodziną składającą się z trzech osób!

W tym momencie jesteśmy zadowoleni z mówienia ludziom, że jest szczenięciem ratunkowym, którego bardzo kochamy. Nie jesteśmy pewni jego rasy i nie spieszymy się, aby się tego dowiedzieć.