Logo pl.sciencebiweekly.com

Zatrucie kwasem borowym u psów

Spisu treści:

Zatrucie kwasem borowym u psów
Zatrucie kwasem borowym u psów

Olivia Hoover | Redaktor | E-mail

Wideo: Zatrucie kwasem borowym u psów

Wideo: Zatrucie kwasem borowym u psów
Wideo: Krewetkowe Q&A EP. 3 - co używać wodę demineralizowaną, czy destylowaną? 2024, Kwiecień
Anonim

Kwas borowy, podstawowy składnik wielu naturalnych produktów do zwalczania szkodników, często jest reklamowany jako bezpieczny i nietoksyczny. Kwas borowy jest znacznie bezpieczniejszy niż syntetyczne pestycydy, ale powtarzające się narażenie na tę substancję wykazało toksyczne działanie u psów, myszy i ludzi.

Lethargic pies leżący na ziemi kredyt: IvonneW / iStock / Getty Images
Lethargic pies leżący na ziemi kredyt: IvonneW / iStock / Getty Images

Wprowadzenie do kwasu borowego

Kwas borowy zabija owady, wysuszając ich ciała i atakując ich układ nerwowy. Wydobywa się z ziemi w postaci soli boranowych, substancja ta jest toksyczna dla zwierząt lub ludzi w przypadku połknięcia lub wdychania. Psy najczęściej kontaktują się z kwasem borowym podczas węszenia wokół obszarów traktowanych proszkiem jako środek owadobójczy. Niewiele psów będzie jednak chętnie przyjmowało substancję poza ślepą próbą lub powąchaniem. Połknięcie jest najbardziej prawdopodobne, gdy pies wyrywa proszek przylegający do pyska lub łapy.

Widzieć znaki

Niska toksyczność kwasu borowego sprawia, że kilka lizawek jest stosunkowo nieszkodliwe dla dużych i średnich psów. Pieski z zabawkami są najbardziej narażone na toksyczne spożycie, a zaledwie 0,02 uncji (631 miligramów) kwasu borowego na kilogram masy ciała wywołuje zauważalne efekty toksyczne. Psy mogą być nadmiernie spragnione lub nadmiernie ślinić się z powodu efektu wysuszenia kwasu borowego. Wymioty i biegunka niebiesko-zielonej materii lub krwi są zwykłymi objawami. Spożycie dużych ilości kwasu borowego może powodować przebarwienia skóry, drżenie lub drgawki. Chroniczne narażenie na kwas borowy powoduje utratę wagi, problemy z reprodukcją, uszkodzenie nerek i ewentualną śmierć.

Leczenie trucizny

Jeśli twój pies spożywa kwas borowy, zanieś go do weterynarza. Twój weterynarz zbada psa, aby ustalić, czy spowodował oparzenia przełyku lub żołądka. Twój weterynarz może wywoływać wymioty lub pompować jego żołądek, aby uzyskać jak najwięcej substancji z jego systemu, jak to możliwe. Kwas borowy jest wydalany z moczem i może stanowić szczególne zagrożenie dla psów cierpiących na choroby nerek. Weterynarz może zalecić dializę, aby wyeliminować toksynę.

Zapobieganie nawrotom

Używając kwasu borowego jako metody zwalczania szkodników, stosuj go tylko w miejscach, do których zwierzę nie może uzyskać dostępu, takich jak za lodówką, w szczelinach i pod meblami. Jeśli chcesz usunąć kwas borowy z miejsca dostępnego dla zwierząt, nie odkurzaj go lub nie rozpraszaj w powietrzu przez energiczne zamiatanie - możesz nabawić się od wdychania go. Delikatnie wytrzyj go do szufelki i użyj wilgotnej szmatki, aby wytrzeć resztki. Zablokuj wszystkie leki, płyny do skóry i inne przedmioty gospodarstwa domowego zawierające kwas borowy poza zasięgiem Twojego zwierzaka.

Zalecana: