Objawy gorączki kleszczowej u psów

2024 Autor: Olivia Hoover | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 06:51

Psia erlichioza, znana również jako gorączka kleszcza, jest chorobą zakaźną, którą psy kurczą się przez ugryzienia kleszczy z Lone Star (Amblyomma americanum) i brązowych kleszczy psich (Rhipicephalus sanguineus). Gorączka kleszczowa występuje u psów domowych i ich dzikich odpowiedników na całym świecie.

Definiowanie Fever Tick

Zakażenie kleszczem to infekcja Rickettsia wywołana przez organizmy Ehrlichia lewinii i Ehrlichia canis. Kleszcze Lone Star i brązowe kleszcze psionkowe wprowadzają bakterie wywołujące te infekcje. Bakterie Rickettsia zamieszkują w białych ciałkach krwi i siają spustoszenie.

Kleszcze żywią się psią krwią. Kiedy brązowe kleszcze i Lone Star kleją swoje ofiary, przenoszą organizmy Ehrlichia na krwioobiegi gospodarza. W ten sposób psuje się gorączka kleszcza.

Zarówno psy, jak i koty są podatne na przenoszenie gorączki kleszczowej. Mimo, że bardzo rzadko, ludzie są również skłonni do łapania erlichiozy. Dobermany i pasterze niemieccy to dwie psie rasy, które na ogół doświadczają bardziej intensywnych i dramatycznych skutków tej infekcji.

Etapy i objawy

Gorączka kleszczowa pojawia się w trzech różnych fazach. Fazy te są ostre, podkliniczne i chroniczne. Jeśli u psa wystąpi ostra gorączka kleszczowa, wystąpią u niego takie objawy, jak kłopoty z oddychaniem, obrzęk węzłów chłonnych, utrata masy ciała, gorączka, problemy z krwawieniem i problemy neurologiczne. Ostre objawy pojawiają się na początkowych etapach gorączki kleszczowej, zazwyczaj wiosną i latem.

Gdy psy znajdują się w fazie podklinicznej gorączki kleszczowej, wykazują zerowe wskazanie choroby i dlatego nie wykazują objawów. Jeśli twój pies ma dobry układ odpornościowy, mógłby potencjalnie zwalczyć gorączkę kleszczową w okresie podklinicznym.

Jeśli twoje psie ciało nie podbije erlichiozy, przejdzie do przewlekłej infekcji, która jest trzecią fazą choroby. Pies w fazie przewlekłej może wykazywać ciężkie objawy, takie jak niedokrwistość, trudności z widzeniem - krwawienie z oczu jest jednym z przykładów - kulawizna, niekontrolowane krwawienie, obrzęk kończyn i niewydolność szpiku kostnego. Niektóre psy doświadczają trombocytopenii, stanu zdrowia charakteryzującego się niską liczbą płytek krwi. Psy z przewlekłą postacią erlichiozy czasami ulegają chorobie.

Ocena weterynaryjna i zarządzanie

Lekarze weterynarii czasami ciężko diagnozują kły na początku infekcji kleszczowej gorączki, ponieważ układ odpornościowy psów wymaga około dwóch do trzech tygodni, aby zareagować na organizmy i stworzyć przeciwciała. Po upływie kilku tygodni od momentu wystąpienia gorączki kleszczowej u weterynarza można wykryć chorobę, przeprowadzając testy, w których poszukuje się przeciwciał. Weterynarze diagnozują u psów gorączkę kleszczową na podstawie wyników badań krwi i objawów. Jeśli zauważysz nabrzmiałe kleszcze na swoim zwierzaku, usuń je i zanotuj datę; badanie krwi będzie w porządku około ośmiu tygodni później.

Jeśli weterynarz stwierdzi, że twój pies ma gorączkę kleszczową, może leczyć psa antybiotykami, takimi jak doksycyklina i tetracyklina. Leczenie zazwyczaj trwa od trzech do czterech tygodni. Jeśli pies ma szczególnie intensywny przypadek gorączki kleszczowej, może wymagać dożylnego płynu lub transfuzji krwi. Jeśli twój pies otrzymuje leczenie, gdy jest w fazie ostrej, szanse na odzyskanie są zazwyczaj silne. Jeśli otrzyma leczenie, gdy jest w fazie przewlekłej, jego szanse na regenerację są niższe.

Ochrona przed gorączką kleszczową

Porozmawiaj ze swoim lekarzem weterynarii o znalezieniu opcji kontroli kleszcza, aby zabić i odeprzeć kleszcze. Produkty kontroli kleszczy, które zawierają permetryny, są często dobrym pomysłem. Wiele klinik weterynaryjnych sugeruje comiesięczną kontrolę kleszczy. Są tu obroże, pokarmy, dipy, artykuły i szampony.

Niektórzy weterynarze sugerują powstrzymanie gorączki kleszczowej u psów poprzez podawanie im małych dawek doksycykliny lub tetracykliny podczas sezonu kleszczowego. Jest to typowe dla psów, które przebywają w regionach, w których występuje znaczna gorączka kleszcza.