Informacje o niemieckich wskaźnikach krótkowłosych

2024 Autor: Olivia Hoover | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 06:51

Niemiecki wskaźnik krótkowłosych (GSP) jest znany ze swoich umiejętności łowieckich, żywe węchu i wysokiej inteligencji. Jest powszechnie używany do śledzenia i pobierania ptaków łownych, takich jak przepiórki i kaczki, a także zwierząt, takich jak jenot i jeleń. Jego równomierny temperament sprawia, że jest dobrym rodzinnym zwierzakiem i często służy jako pies stróżujący.

tło

Chociaż wersje GSP sięgają XVI wieku, znana dziś wersja została wyhodowana w połowie XIX wieku. Uważa się, że jest to skrzyżowanie hiszpańskiego wskaźnika z ogarem. Doktor Charles Thorton zaimportował pierwszy niemiecki wskaźnik krótkowłosych do Stanów Zjednoczonych w 1925 r., A rasa została uznana przez American Kennel Club w 1930 r. Rasa musiała zostać odbudowana po II wojnie światowej, ponieważ wielu Niemców ukrywało swoje psy do bezpiecznego przechowywania w krajach żelaznej kurtyny, uniemożliwiając hodowlę i ograniczając pulę genową najznakomitszych osobników. Rasa dobrze się rozwijała w latach pięćdziesiątych. W 1968 roku trzema z czterech czołowych zawodników w Mistrzostwach Krajowych AKC zajęli niemieckie krótkie włosy. Od 2011 roku GPS znajduje się na 19. pozycji wśród uznanych ras AKC.

Rozmiar i wygląd

Niemiecki wskaźnik krótkowłosych jest uważany za psa średniej wielkości. Dorosły, może ważyć od 45 do 70 funtów, w zależności od płci, i ma od 21 do 25 cali wzrostu w kłębie. Ma krótkie, gęste włosy, a jego płaszcz jest albo brązowy (wątroba), albo brązowy i biały. GSP o dowolnym kolorze czerwonym, czarnym, pomarańczowym, żółtym lub jasnobrązowym zostałby zdyskwalifikowany z pokazów AKC. Oczy mają kształt migdałów, a preferowanym kolorem jest brąz.

Osobowość

Niemieckie, krótkowłose wskaźniki są znane ze swojej wysokiej energii, dlatego są tak dobrymi psami myśliwskimi. W związku z tym potrzebują dużo ćwiczeń. Zaleca się co najmniej godzinę codziennego intensywnego treningu off-smyczy. Bez tego GSP mogą zostać wycofane, zdenerwowane i być może przejawiać destrukcyjne zachowania, takie jak żucie i kopanie. Rasa preferuje towarzystwo ludzi i nie lubi zostawać sama bez czegoś do zrobienia. Jeśli nie będą zajęci, prawdopodobnie wpadną w tarapaty. Są znanymi artystami ucieczki, więc wysokie ogrodzenia są wymagane. Mogą być nieśmiali w stosunku do nieznajomych i będą szczekać z hałasem, dlatego często są wykorzystywani jako psy stróżujące.

GSP w literaturze

Popularność niemieckiego krótkowłosego wskaźnika doprowadziła do niezliczonych występów w pracy kilku współczesnych powieściopisarzy. New York Times, najlepiej sprzedający się powieściopisarz Robert Parker, znany ze swojej serii powieści z udziałem detektywa z Bostonu Spensera, dał swojej głównej postaci trzy GSPs, wszystkie o nazwie Pearl. Zdjęcia obwolut Kurtka często przedstawiają go z niemiecką krótkowłosą wskazówką. Książka "Colter: Prawdziwa historia najlepszego psa, jakiego kiedykolwiek widziałem" autorstwa Ricka Bassa, opowiada o życiu i czasach autora z niemiecką krótkowłosą wskazówką. Na zewnątrz pisarz Mel Wallis napisał książkę "Run, Rainey, Run" o swoich przygodach z GSP.

Autorzy Robert Dumas