Problemy z nogami Bichona

2024 Autor: Olivia Hoover | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 06:51

Jeśli pojawienie się śnieżnobiałego puchu i sprężystość, radosne i wesołe usposobienie bichon frise zwróciły twoją uwagę, koniecznie porozmawiaj ze swoim weterynarzem i wybranym hodowcą o potencjalnych problemach zdrowotnych, które mogą mieć wpływ na rasę. Podobnie jak inne małe rasy, bichon jest szczególnie podatny na rozwój choroby przyzębia. Jest także podatny na infekcje skóry, infekcje ucha i kamienie pęcherza moczowego. Niektóre uwarunkowania genetyczne ortopedyczne, które wpływają na nogi dwunożne są szczególnie niepokojące, ponieważ mogą poważnie zagrozić mobilności małego psa.

Patellar Luxation

Powiększanie rzepki, powszechnie nazywane sztucznymi kolanami, dotyka wielu małych ras i jest powszechne w bichonie. Kolano, zwane rzepką, zwykle przesuwa się wzdłuż naturalnego rowka w kości udowej w stawie kolanowym. U psa, który ma zwichnięcie rzepki, wysklepia rzepkę z tego rowka. Wygięcie rzepki może wpływać na jedno lub oba kolana. Psy, które mają zwichnięcie rzepki, są narażone na zwiększone ryzyko wystąpienia wczesnego zapalenia stawów w stawie i cierpiących na bolesne łzy więzadła krzyżowego. W zależności od powagi deformacji szkieletu, która powoduje ten stan, może występować dowolny z następujących objawów:

• Kiedy rzepka wyskoczy z rowka, pies może unieść dotkniętą nogę.
• Pies może wydawać się pomijać, gdy idzie.
• Noga psa może drżeć.
• W rzadkich przypadkach pies może wydać szybki skowyt w momencie, gdy rzepka wyskoczy z rowka.
• Pies może przyjąć postawę o łukowatych nogach.

Po pierwszym badaniu szczenięcia u bichon z lekarzem weterynarii, lekarz przeprowadzi dokładne badanie fizykalne, obejmujące obmacywanie stawów kolanowych. Weterynarz zazwyczaj może ustalić obecność zwichnięcia rzepki podczas tego ręcznego badania. W cięższych przypadkach mogą być potrzebne dodatkowe badania diagnostyczne, takie jak radiogramy, które należy wykonać, gdy pies jest pod wpływem środków uspokajających. Zakres tego stanu jest określany jako jeden z czterech etapów nasilenia. W tym momencie lekarz weterynarii ortopeda może uzyskać najbardziej efektywny przebieg leczenia, który może obejmować chirurgiczną korektę dotkniętego stawu.

Legg-Calve-Perthes Disease

Dokładna przyczyna tego bolesnego stanu nie jest znana, ale jest chorobą dziedziczną. Stan ten dotyczy przede wszystkim kości udowej, czyli kości długiej biegnącej od stawu kolanowego psa do stawu biodrowego. Choroba Legg-Calve-Perthesa stanowi zakłócenie przepływu krwi w głowie kości udowej chorego, powodując pogorszenie i obumieranie kości udowej i otaczającej tkanki chrzęstnej. W konsekwencji, integralność strukturalna psiego stawu biodrowego również pogarsza się, aż się zapadnie, a pies nie może już dłużej obciążać tego biodra. Wczesne objawy choroby Legg-Calve-Perthes występują zwykle u młodych psów w pierwszym roku życia. Niektóre z tych objawów to:

• Kulawizna lub kuleje na jednej lub obu tylnych łapach.
• Niechęć do wysiłku.
• Osłabienie i zanik mięśni w tylnych nogach.
• Drażliwość, która objawia się bólem.
• Pękanie i przyciąganie dźwięków, które można usłyszeć od stawu biodrowego, gdy pies się porusza.

Jeśli twój weterynarz podejrzewa chorobę Legg-Calve-Perthes w twoim bichonie na podstawie wieku, rasy i wyników badań fizycznych, radiogramy bioder potwierdzą diagnozę. Najbardziej skuteczny plan leczenia przywracający mobilność i poziom komfortu bichona może wahać się od ścisłego odpoczynku w klatce, fizykoterapii, leczenia bólu i niesteroidowych leków przeciwzapalnych, po chirurgiczną korektę dotkniętego stawu biodrowego. Przy odpowiedniej opiece pooperacyjnej i rehabilitacji, długoterminowe rokowanie dla psów leczonych operacyjnie z powodu choroby Legg-Calve-Perthes jest doskonałe.

Dysplazja stawu biodrowego

Choć często uważany jest za problem zdrowotny dużej rasy, dysplazja stawu biodrowego dotyka również mniejszych psów. Dysplazja stawu biodrowego jest stanem zwyrodnieniowym, w którym głowa kości udowej, która jest okrągła, nie siedzi prawidłowo w gnieździe miednicy. Rezultatem jest zmniejszony zakres ruchu i wsparcia ciała. Z czasem dotknięty staw biodrowy cierpi na zwyrodnieniową chorobę stawów lub zapalenie stawów. Może dotyczyć jednej lub obu bioder. Wiele psów nie wykazuje bólu z tego stanu, ale niektóre oznaki dysplazji stawu biodrowego, które zazwyczaj występują, obejmują:

• Niezręczny chód, na przykład skaczenie króliczka lub chwiejność, w tylnych nogach.
• Trudności ze wspinaniem się po schodach.
• Trudności w opuszczaniu i podnoszeniu z pozycji siedzącej lub leżącej.

Jeśli podejrzewasz, że twój bichon może mieć dysplazję stawu biodrowego, Twój weterynarz będzie w stanie potwierdzić diagnozę po zrobieniu radiogramów stawów biodrowych psa. Ponieważ stawy biodrowe muszą być umieszczone w nienaturalnej pozycji, aby uzyskać zdjęcia rentgenowskie o jakości diagnostycznej, Twój pies będzie musiał zostać znieczulony do zabiegu. Po ocenie radiogramów dysplazja stawu biodrowego bichona zostanie zidentyfikowana jako jeden z siedmiu stopni nasilenia. Najdelikatniejsze przypadki dysplazji stawu biodrowego można opanować za pomocą leków przeciwbólowych, kontroli masy ciała, uzupełniania składników odżywczych i hydroterapii. W cięższych przypadkach można zalecić jedną z trzech ortopedycznych procedur chirurgicznych.

Choroba zwyrodnieniowa dysku

Ta wyniszczająca choroba ma tendencję do uderzania psów, które mają długie ciała i krótkie nogi, takie jak jamniki i pekińczyk. Jednak niektóre próbki dwuchonowe wykazują ten typ ciała i mogą być dotknięte. Kiedy kręgosłup musi podtrzymywać całą masę ciała psa, poduszki znajdujące się między dyskami kręgosłupa są napięte i wybrzuszone, powodując ucisk na rdzeń kręgowy.Może to spowodować paraliż, ale inne objawy zwyrodnieniowej choroby dysku mogą obejmować:

• Brak aktywności i niechęć do ćwiczeń.
• Osłabienie i drżenie na tylnych nogach.
• Niezwykła postawa, taka jak rozciągnięcie szyi lub wygięcie grzbietu.
• Skakał z bólu podczas zmiany pozycji, kiedy podnosisz psa lub gdy masz rękę wzdłuż jego kręgosłupa.
• Zmniejszona koordynacja.

Jeśli zauważysz którykolwiek z tych znaków ostrzegawczych, nie czekaj na porażenie. Przynieś swój bichon do weterynarza tak szybko, jak to możliwe, do oceny. Jeśli lekarz podejrzewa chorobę zwyrodnieniową dysku, test diagnostyczny, zwany mielogramem, będzie prawdopodobnie zalecany do potwierdzenia. Istnieje pięć etapów nasilenia choroby zwyrodnieniowej dysku. Leczenie zachowawcze dla psa, który nie jest jeszcze sparaliżowany, może obejmować leczenie bólu, fizjoterapię i akupunkturę, ale procedura chirurgiczna, w której następuje uwolnienie ciśnienia poza rdzeń kręgowy, oferuje najkorzystniejsze rokowanie.

Jeśli rozważasz dodanie bichon frize do swojego gospodarstwa domowego, prawdopodobnie odwiedzisz szanowanego hodowcę, by spotkać się z ich aktualnym dostępnym miotem szczeniąt. Pytanie hodowcy o zdrowie rodziców miotu jest wskazane, aby uzyskać dowód, że nie wyhodowali psa, który ma którykolwiek z wyżej wymienionych problemów. Pomoże to zapewnić zdrowe szczenię, które stanie się szczęśliwym i wesołym towarzyszem dla Twojej rodziny.